کربوکسی تراپی یا کربن دی اکسید تراپی (CDT) تکنیک جدیدی در علم پزشکی محسوب نمی‌شود. این روش در دهه‌ی ۱۹۳۰ در کشور فرانسه ابداع شد.
فرانسوی‌ها متوجه شده بودند که حمام کردن یا شنا در آبی که درصد بالایی از گاز دی اکسید کربن دارد، موجب بهبودی سریع‌تر زخم‌ها و آسیب‌های پوستی
می‌شود.
در دهه‌ی ۱۹۵۰ میلادی، جراحان قلب از کربوکسی تراپی برای درمان بیماری‌های عروقی که ناشی از مشکلات خونرسانی به بافت‌ها یا تجمع چربی در
عروق بود، استفاده کردند. نهایتاً در سال ۱۹۹۵، کربوکسی تراپی جای خود را در میان روش‌های زیبایی و جوانسازی پوست باز کرد و به سرعت به
یکی از روش‌های فراگیر در این حوزه تبدیل شد. عمده کاربردهای این روش در گذشته شامل از بین بردن چربی‌های موضعی و جوانسازی پوست بود.
به مرور از کربوکسی تراپی برای بهبود انعطاف پذیری یا الاستیسیته، بهبود خونرسانی به بافت پوستی، رفع چین و چروک‌ها و افزایش کلاژن سازی
استفاده شد.
تمامی حقوق این وب سایت متعلق به کلینیک طب سوزنی و زیبایی دکتر سونیا ابراهیمی می باشد.